KleurenVisie neemt afscheid van bestuurslid Jan de Vletter Interview met Jan de Vletter, oud bestuurslid / penningmeester door Clairette Gitz Foto Geert van der Wijk In december heb je afscheid genomen bij SKV, hoe lang heb je aan het bestuur deelgenomen? Ik heb sinds 1994 in het bestuur gezeten, dus ruim 20 jaar, veel langer dan ik aanvankelijk dacht. Destijds werd ik gevraagd door Fred Zandvoort, met Jenno Witsen de drijvende krachten van KleurBuiten (SKB). Aanvankelijk zat je in het bestuur van KleurBuiten, wat was de doelstelling van deze stichting? (SKB) had als doelstelling het bevorderen van bewust kleurgebruik. Daarbij ging het om gebouwen, de architectuur, maar ook om de openbare ruimte, stedenbouw en licht. Er werden symposia georganiseerd en er zijn hele aardige publicaties gemaakt, zoals de kleuren van Arnhem, Dordrecht en Den Haag. Wanneer zijn Kleurenvisie en KleurBuiten weer gaan samenwerken? En waarom is dat belangrijk? De stichtingen Kleurenvisie (SKV) en Kleur Buiten (SKB) hebben allebei een lange (en aanvankelijk gezamenlijke) historie. Bij SKB bestond het bestuur vooral uit architecten en stedenbouwkundigen. Er werd ook nauw samengewerkt met bedrijven als Keim, Sikkens, Sigma en Wienerberger. Zij waren jarenlang belangrijke donateurs. SKB en SKV zijn een jaar of 5 geleden gaan samenwerken. Dat is belangrijk, omdat Kleurenvisie een platform heeft voor een groot aantal betrokkenen, die werkzaam zijn in de praktijk van kleurtoepassingen en omdat zij publicaties uitbrengt o.a. een magazine. Zij heeft een groot bereik. Ik was dus een voorstander van deze samenwerking vanwege de verbreding. Wat zijn memorabele herinneringen, interessante of leuke voorvallen? Een van de activiteiten waaraan ik hele goeie herinneringen bewaar is het boekje “12 kleurstellingen voor de stedenbouw”. De actualisering van een eerder boekje van Floor van Dusseldorp en Alfons Cock (1987). Het nieuwe boekje (2010) is een prachtige beschrijving geworden, met mooi foto’s, van alle kleuraspecten in de buitenruimte. Waarom ben je ooit in het bestuur gaan deelnemen? Eigenlijk ben ik in het bestuur gekomen, omdat wij in Almere, met onze woningcorporatie Groene Stad Almere (nu de Alliantie), bezig waren met twee projecten in de Regenboogbuurt in Almere- Buiten. Wat is jouw rol geweest bij de Regenboogbuurt en kun je iets van de geschiedenis vertellen van het ontstaan van deze buurt? De Regenboogbuurt is een wijk van rond de 2000 woningen, die ontworpen is met het thema kleur als structurerend uitgangspunt. De gemeente was initiatiefnemer. Ontwikkelaars, beleggers en corporaties werden uitgedaagd om op basis van een strak kleurenschema voor ieder project hun plannen te maken. Wij realiseerden twee projecten: 94 woningen met Margreet Duinker en 190 met Claudia Hoekwater (bureau Schippers). De woningbouw van Bruno Taut uit de jaren 20 in Berlijn was de belangrijkste inspiratiebron voor de Regenboogbuurt. Wij zijn met onze architecten dan ook naar Berlijn gegaan om ons te laven aan die prachtige voorbeelden. De Regenboogbuurt heeft de Kleurbuitenprijs in december ontvangen, wat is daarvan het belang voor de buurt en waarom ondersteunt SKV dit belang? Inmiddels is de wijk 20 jaar verder en het behoud van de kleuren en het bijzondere karakter van de Regenboogbuurt vergt veel zorg en aandacht. Een groep bewoners heeft zich de afgelopen jaren bijzonder ingespannen om de wijk op de agenda te zetten als cultureel erfgoed van Almere. Voor die inspanningen heeft de bewonersgroep de Kleurbuitenprijs 2017 gekregen. Wat is de meerwaarde en het plezier van kleurtoepassing gezien vanuit de positie van een corporatiedirecteur? Als corporatiedirecteur heb ik ook in andere projecten in Almere bewust kleurgebruik kunnen realiseren. Bij planmatig onderhoud zijn we meer en meer kleur als herkenning van deelplannen gaan toepassen. Dat gebeurt nog veel te weinig door corporaties. Bij de bouw van groot appartementencomplex in de Muziekwijk in Almere-Stad heeft de gekozen kleur een aardige achtergrond. Het gaat om het project De Muzen, ontworpen door Leon Thier en Noud te Riele, destijds werkzaam bij PRO. Het gebouw staat op de kop van een groot en lang park, het Muzenpark. De appartementencomplexen langs de wanden van het park zijn tamelijk wit. Welstand wilde ons complex ook wit hebben. De architecten en ik hadden daar andere ideeën over. In die zomer was ik op vakantie (o.a.) in Sienna. Veel gebouwen hebben, die prachtige abrikooskleur. Ik stuurde Leon Thier een kaartje met de boodschap: “doe het maar zo”. En zo geschiedde. | 