Met amper 29 zetels op 89 zou paars-groen slechts een derde van de Vlaamse zetels vertegenwoordigen. Met vier linkse partijen, PS, sp.a, Groen en Ecolo, en twee centrum-rechtse partijen, MR en Open VLD, zal het altijd vier tegen twee zijn. Zeker Vlaanderen stemde op 26 mei niet links, verre van. Het wordt dus een enorme uitdaging om genoeg Vlamingen mee te krijgen in dat verhaal. De schrik, ook op het paleis, welke kiesuitslag zo’n paars-groene combinatie in 2024 oplevert is voelbaar in de Wetstraat: halen N-VA en Vlaams Belang dan een meerderheid? De essentie: De grootste fout die opnieuw herhaald dreigt te worden, is zonder twijfel het premierschap. In een paars-groene combinatie komt de Zestien niemand anders toe dan Paul Magnette (PS). Met twintig zetels is hij oppermachtig en dominant, maar hij heeft bovendien ook het politieke gewicht en de présence om het premierschap in te vullen. In een dergelijk wankel, gewaagd project van paars-groen, voor een premier kiezen die niet dat volle gewicht heeft, maar eerder als een pasmunt de Zestien ‘laten’ aan Open VLD, zou enkel het beeld van een soort Judas-premier opleveren. Iemand die z’n ziel liet voor dertig zilverlingen, in casu de sleutels van de Zestien. Lees meer
|