| Ieder jaar verander ik zo rond de tweede week van maart weer in dat jongetje van vroeger. Kapot van het ongemak bij alleen al de gedachte aan ‘met-een-verjaardagsmuts-op-een-stoel-staan’maar ook in tweestrijd, want: trouw aan traktatie tradities.
Van iemand die er bekend om staat groots te vieren zou je het misschien niet verwachten maar ik laat m’n verjaardag graag geruisloos voorbijgaan. Het liefst ontvlucht ik ‘m zelfs.
Lang leve mijn vrouw (Hoera!Haha: bij andermans verjaardag sta ik vooraan!) die me al een aantal jaar achter elkaar gewoon ontvoert om mij charmant van ieder ongemak en knagend geweten te redden. “Vierenwehetgewoonopeenanderedag.”
Het nieuwe jaarlijkse ritueel rondom 23 maart voltrekt zich op dit moment in volle glorie (Gloria!): De hondjes verheugen zich alvast op de oppas. De taart ligt geduldig te wachten in de vriezer. De koffer staat keurig te wachten bij de voordeur. De bestemming is (voor mij) voorlopig nog een raadsel.
Vorig jaar stond Antwerpen op het menu en daarom trakteer ik – in het kader van m’n verjaardag én het feestje dat ik op 12 en 13 december wél dolgraag met je vier in deze fantastische stad – je met plezier op m’n favoriete plekken:
Guus’Lievelings: Rest mij je alleen nog te vragen of je op m’n feestje komt? Tot snel!
Groet,
| 
