Vandaag is het Wereldaidsdag en mijn gedachten gaan naar de mensen die we tijdens al die jaren aidsbestrijding helaas hebben verloren. Maar ik denk ook aan die mensen die dankzij onze donateurs nu toegang hebben tot levensreddende hiv-zorg.
We hebben enorme stappen gemaakt, maar helaas zijn we er nog niet. Want
9,2 miljoen mensen met hiv wachten nog op levensreddende hiv-remmers. Medicijnen die er wel zijn, maar zij niet krijgen. Omdat ze in afgelegen gebieden wonen, leven in armoede of door discriminatie worden uitgesloten.
Op Wereldaidsdag vragen we extra aandacht voor die miljoenen mensen die hun leven niet zeker zijn. Zo voerden we vanmorgen actie op Utrecht Centraal tussen het wachtende publiek en deelden we red ribbons uit, het symbool van de aidsbestrijding.
Ook publiceerden we een
rapport waarin we vooral stilstaan bij discriminerende wetgeving die er in verschillende landen voor zorgt dat de successen die we met de aidsbestrijding hebben behaald teniet worden gedaan. Dit kunnen we en mogen we niet laten gebeuren. De boodschap van onze campagne is dan ook: "Aids is op te lossen. Dus waar wachten we op?"
