Sinds de invoering van de WWZ is er sprake van een systeem waarbij het ontslag gebaseerd moet zijn op één van de gronden opgesomd in de Wet, een soort grondenstelsel. Terwijl voorheen de kantonrechter een billijkheidsoordeel gaf over de algehele situatie, dient nu op basis van een bepaalde grond het ontslag te worden uitgesproken. In feite dezelfde situatie die voor ambtenaren geldt.

Bij de Tweede Kamer is het wetsvoorstel inzake bestuur en toezicht rechtspersonen (WBTR) in behandeling. 

Dit wetsvoorstel voorziet in uniformering van regels voor privaatrechtelijke rechtspersonen door een aantal regelingen die nu al gelden voor kapitaalvennootschappen (en soms ook al voor verenigingen en stichtingen met een onderneming) van toepassing te verklaren op (andere) verenigingen en stichtingen.

Als u zich afvraagt of u bij de verkoop van uw onderneming bepaalde kwesties al dan niet moet melden bij de koper, dan biedt een recente uitspraak van het Hof Den Haag reden tot zwijgen. Aan de andere kant is er voor de koper extra aanleiding om goed onderzoek te doen.

Vaak passen bouwplannen of nieuwe activiteiten niet (helemaal) in een bestemmingsplan. B&W kunnen dan via een omgevingsvergunning “afwijkend gebruik” afwijken van een bestemmingsplan (artikel 2.1 sub c en artikel 2.12 lid 1 onder a onder 3 Wabo). Dat kan meestal niet zonder instemming van de gemeenteraad. In de Wabo is geregeld dat B&W in zo’n geval een verklaring van geen bedenkingen (vvgb) moeten hebben van de gemeenteraad (artikel 2.27 Wabo en artikel 6.5 lid 1 Besluit Omgevingsrecht). Dat is ook wel logisch. De gemeenteraad is immers het orgaan dat een bestemmingsplan vaststelt. Als daarvan wordt afgeweken, dan ligt het voor de hand dat daarvoor toestemming van de gemeenteraad nodig is.