Los van dat ik intens nageniet van deze enorme bak liefde, verheug ik me nu al op wat komen gaat ná de 11 dagen mini-vakantie die ik even pak met m’n gezin. Aan mijn al-zo-belachelijk-goede-band heb ik speciaal voor dit festivalseizoen vier nieuwe vrienden toegevoegd. Twee Belgische blazers van wereldklasse (die ik tijdens Liefde voor Muziek onmiddellijk in m’n hart sloot) en twee strijkers (die datzelfde hart al jaren terug veroverden toen ze me omverbliezen in het Philips Stadion). Live spelen met dit gezelschap voelt zo te gek en geeft zo rammend veel energie dat ik me hard verheug op alle Nederlandse en Belgische festivals die we de rest van deze zomer nog overhoop mogen gaan spelen.
Het smaakt allemaal naar meer: vandaar dat ik deze hele club alvast uitgenodigd heb om straks in december mee te doen in het Sportpaleis. Net als Maksim – UITERAARD!
De parttime-poëet in mij sluit graag af met een stukje tekst van Sparen voor de Nacht:
…want als de nacht valt zal ik je sterren laten zien dat in het donker je licht kan blijven zien want als de nacht valt is niet in één keer alles zwart en wordt het morgen gaan we weer sparen voor de nacht…
Straks, wanneer het in december donker wordt, ga ik jullie sterren laten zien. Maar eerst sparen we deze zomer samen voor de nacht!
Dankjewel voor alles; geniet van je zomer en tot snel! Zonnige groet, |