5. De dood van het conservatisme Het wereldkampioenschap voetbal "staat model voor goed nationalisme", zegt de Israëlische filosoof-denker Yuval Noah Harari. "Je kunt geen WK hebben als elk land zijn eigen regels bedenkt. Je team steunen is nationalisme op zijn best - het gaat om het gevoel dat je verbonden bent met de andere mensen in je land." In het Amerika van vandaag is dit niet langer mogelijk. Republikeinen en Democraten haten elkaar "meer dan ze de Russen of de Chinezen vrezen en haten". Het is onmogelijk om onder zulke omstandigheden een democratie in stand te houden. Het probleem dat hieraan ten grondslag ligt, is de "dood van het conservatisme". De traditionele "double act" in democratieën is een conservatieve partij die dingen afremt en een progressieve partij die oproept tot verandering. Maar de Republikeinen, en centrumrechtse partijen overal, zijn "geradicaliseerd" en willen die traditie wegvagen. (Waarom een intelligent man als Harari hier geen melding maakt van links-radicalen is een raadsel. De linkse vleugel van de Amerikaanse Democraten stelt zich op zijn minst even radicaal op.) Dan blijft er niemand over om de instellingen te beschermen waarop we vertrouwen voor alles van functionerende rechtbanken tot onze riolering. Wat betreft de cultuuroorlog in het Westen is de "echte tragedie" dat de kwesties die de mensen verdelen "veel en veel kleiner" zijn dan de kwesties die hen in de jaren zestig verdeelden: "burgerrechten, de seksuele revolutie, de Vietnamoorlog, de Koude Oorlog". Mensen staan dichter bij elkaar dan ooit tevoren, maar toch "lijken ze bereid alles te vernietigen". Meer hier | 