De ECB zal naar alle verwachting de belangrijkste rentevoet in de eurozone straks verder optrekken. Stijgende rentevoeten vertragen de investeringsactiviteit van bedrijven – en kunnen, als de centrale bank doorschiet, ook de economische groei volledig afremmen. Dat lijkt Lagarde niet te deren. Lagarde kreeg in 2019 als voorzitter van de Europese Centrale Bank de verantwoordelijkheid voor de Europese eenheidsmunt. Haar benoeming was de pasmunt in een akkoord tussen Emmanuel Macron en Angela Merkel. Deze laatste mocht in ruil de functie van voorzitter van de EU-Commissie toewijzen aan haar landgenote Ursula von der Leyen. De gevolgen zijn niet te overzien, want in tegenstelling tot de voorspellingen van de ECB, is de inflatie in de eurozone opnieuw gestegen, met zeven procent ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar, wat 250 procent boven de officiële doelstelling van de ECB van twee procent ligt. In een normaal bedrijf zou ieder lid van het management opstappen als ze haar doelstelling zoveel zou missen. Niet zo bij de ECB, want de machtsbasis ligt daar niet bij de directie van de bank, maar bij het Élysée. Alleen Macron kan Lagarde ontslaan, maar hij zal dat niet doen, omdat de gelddrukpers ook het aller belangrijkste onderdeel van zijn beleid is. |