5. Voor zij die vergaten wat echt leiderschap is, kijk naar Oekraïne Minder dan een derde van de Romeinse keizers stierf in hun bed. Maar politici zijn door de eeuwen heen geëvolueerd van risiconemers tot risico-doorgevers. Toen de Amerikaanse Senaat in 2003 George W. Bush steunde in zijn oorlog tegen Irak, had exact 1 van 99 senators een zoon aan het front. An Army of One titelde de New York Times. “Poetin, die graag poseert op zijn paard, verschuilt zich in een afgelegen bunker, terwijl Zelensky, de voormalige komiek, zijn leven riskeert aan het front”, zegt de Libanees-Amerikaans auteur, wetenschapper en voormalig derivatenhandelaar Nassim Nicholas Taleb op Twitter. Taleb heeft nog meer wijsheid in pacht. "Sommigen denken dat wanneer we krijgsheren verwijderen uit het beslissingsproces, we als samenleving vooruitgang boeken. Het tegendeel is waar. Want bureaucratie is een constructie waarbij een persoon handig de gevolgen van zijn beslissingen wordt bespaard." Een regel die niet geldt voorOekraïense politici... "Mensen in westerse landen zien Porosjenko, de [ex-president] en miljardair zakenmagnaat, op patrouille met een wapen in zijn handen. Zij zien president Zelensky en zijn team in Kiev blijven en de verdediging van de stad op zich nemen, terwijl ze worden bestormd. Ze zien Vitaly Klitschko, de burgemeester van de hoofdstad, hetzelfde doen. En ze zijn geïnspireerd. (Boris Ryvkin) "Zelensky is alles wat Poetin niet is. Hij is jong en charismatisch. Hij wordt omarmd door zijn eigen volk en door de wereld. En hij vecht voor zijn land, niet uit naam van een duistere imperiale fantasie, maar vanuit de overtuiging dat Oekraïne soeverein en onafhankelijk is." (The Economist)
| 