5. Toverstok van Lagarde is zijn magie kwijt Christine “Madame Inflation” Lagarde organiseerde gisteren een zeldzame spoedzitting van de Europese Centrale Bank. Met de eurocrisis in het achterhoofd is het de 'spread' tussen de Italiaanse en de Duitse rente die stilaan een déjà vu oproept. Om nieuwe catastrofes te vermijden heeft Lagarde haar interne diensten de opdracht gegeven om versneld “een nieuw anti-fragmentatie-instrument af te ronden”. Wat dat ook moge betekenen, want meer details over het nieuwe instrumentarium gaf de centrale bank niet. Zulk instrument kan enkel gebaseerd zijn op een toverformule die er in slaagt de inflatie te bestrijden en gelijktijdig extra geld te printen om de Club Med-landen niet te laten verdrinken. Dit soort toverformules hebben er nochtans voor gezorgd dat we zijn aanbeland waar we vandaag staan: nooit geziene geldontwaarding. De ECB staat met de rug tegen de muur en kan twee zaken doen: het opnemen voor de EU-burger en de rente drastisch omhoog trekken (wat de Amerikaanse FED nu doet) of de drukpers opnieuw in gang steken en de Club Med-landen redden. De keuze is evident. Het feit dat Lagarde een Franse politica is en dat Frankrijk (schuldgraad: 112 % van het bbp), net als Griekenland (193 procent), Italië (150 procent), Portugal (127 procent) en ook België (107 procent) deel uitmaakt van de Club Med, zegt genoeg. Lagarde is de gevangene van het aandelen- en obligatie-opkoopbeleid met de bijbehorende politiek van nul- en negatieve rente, dat door haar voorganger werd opgestart. Dat was een Italiaan. Weinig productief en verslaafd aan goedkoop geld als deze landen zijn, zou een effectieve bestrijding van de inflatie hen in een diepe recessie duwen. En met hen mogelijk de rest van de EU.
Financiële markten laten zich niet foppen. Deze ochtend kreeg je nog minder dan 1,04 dollar voor een euro. Exact een jaar geleden was dat nog 1,20 dollar. Van geldontwaarding gesproken. | 