Niet zo fris. Hoe heeft het zó kunnen misgaan bij Pels Rijcken? Deze week werd bekend dat de voormalige bestuursvoorzitter, Frank Oranje, een fraudeur was. De vorig jaar overleden notaris bleek jarenlang geld te hebben gestolen van cliënten. Was Oranje een vreemde eenling binnen een keurige club, of is er meer aan de hand?

Het gaat niet om zomaar een kantoortje: het in Den Haag gevestigde Pels Rijcken (290 medewerkers) is een van de grootste en meest prominente advocaten- en notariskantoren in Nederland. Als landsadvocaat treedt het voor de rijksoverheid op als juridisch adviseur en advocaat in zo’n duizend rechtszaken per jaar, schrijven collega’s Jorg Leijten en Camil Driessen vandaag.

In een verklaring stelde het het kantoor het dinsdag zelf zo: „Pels Rijcken is slachtoffer geworden van fraude door haar voormalig notaris Frank Oranje.” En: „Pels Rijcken is als kantoor nadrukkelijk geen verdachte en er is geen enkele aanwijzing dat andere medewerkers van Pels Rijcken hierbij zijn betrokken.”

Maar over dat slachtofferschap valt te twisten, blijkt uit de reacties.

• „Als je voorzitter jarenlang miljoenen kan wegsluizen, dan hebben er overduidelijk een paar dingen niet goed gewerkt”, zegt Leen Paape, hoogleraar corporate governance van Universiteit Nyenrode, tegen Het Financieele Dagblad.
• „Kantoren moeten hun controle zodanig inrichten dat niet één persoon kan gaan over wat er op een rekening staat”, zegt Leon Verstappen, hoogleraar notarieel recht aan de Rijksuniversiteit Groningen, tegen NRC.
• „De hamvraag is waarom dit zo lang onder de radar is gebleven”, zegt directeur  Marijke Kaptein van toezichthouder op het notariaat BFT tegen het FD.

Sinds 2019 loopt al een strafrechtelijk onderzoek naar Frank Oranje, die eind vorig jaar een einde aan zijn leven maakte. De toezichthouder doet nu ook onderzoek naar de zaak.

Openlijke twijfel over de (on)schuld van Pels Rijcken heeft z’n belangrijkste opdrachtgever, de Staat der Nederlanden, nog niet geuit. Demissionair minister van Justitie Ferd Grapperhaus (CDA) heeft „geen aanleiding tot zorg ten aanzien van de kwaliteit en legitimiteit van de landsadvocaat”. 

Liedje voor de lunch: Million Reasons – Lady Gaga

Klimaatmiljardair. Red het klimaat, doneer een miljoen! Zoiets moet techmiljardair Steven Schuurman (45) gedacht hebben toen hij D66 1 miljoen euro cadeau deed omdat hij hun klimaatparagraaf uit het verkiezingsprogramma steunt. Ook de Partij voor de Dieren kreeg een sloot geld: 350.000 euro. Zulke grote privédonaties zijn ongewoon in de Nederlandse politiek, alle donaties boven de 4.500 euro moeten openbaar gemaakt worden.

In een interview met Trouw ontkent Schuurman donderdag dat hij uit is op politieke invloed. „Dat het vragen oproept, snap ik”, zegt Schuurman. „Maar uiteindelijk heb ik dezelfde motivatie als iemand die een bedrag van een paar tientjes doneert.” De donatie van 1,35 miljoen euro staat gelijk aan 0,1 procent van het geschatte vermogen van Schuurman, die aan de beursgang van zijn softwarebedrijf Elastic in 2018 naar verluidt 1,4 miljard overhield. 0,1 procent van een modaal inkomen (36.500 euro bruto per jaar) is inderdaad een paar tientjes.

Een stukje Tsjechisch bedrijventerrein. De Amsterdamse beurs krijgt er weer een bedrijf bij: Central Trade Park (CTP). Het is niet gek als dit geen enkel belletje doet rinkelen. CTP ontwikkelt bedrijventerreinen in Oost-Europa, Tsjechië is de belangrijkste markt. De oprichter is wel een Nederlander: de 50-jarige Remon Vos uit Stadskanaal richtte het bedrijf 22 jaar geleden op. Hij werd, zegt hij in de aankondiging van de beursgang, opgewonden van de „ondernemingsgeest en ambitieuze sfeer” in Oost-Europa. Inmiddels is CTP naar eigen zeggen een van de grootste vijf logistieke vastgoedbedrijven in Europa. 

De beursgang past in de trend van grote internationale bedrijven die voor de Amsterdamse beurs kiezen – en niet voor Londen. Het Poolse InPost deed dat eerder dit jaar bijvoorbeeld ook. En volgens beurskenners staan er nog meer in de rij. 

Bewijs het maar! Geen vaccinatiepaspoort? Dan blijft de grens gesloten. In hoog tempo worden overal ter wereld vaccinatiecertificaten ontwikkeld, die een terugkeer naar ‘normaal’ moeten versnellen. Een paar voorbeelden: de CommonPass, een digitaal test- en vaccinatiepaspoort dat al uitgeprobeerd wordt door vrijwilligers, de TravelPass van luchtvaartkoepel IATA, en ook Google, Apple, IBM en Microsoft zijn ermee bezig. De Europese Commissie werkt aan een eigen Europees vaccinatiebewijs.

Klinkt reuzehandig, zo’n bewijs. Maar het levert ook ingewikkelde ethische vragen op, schrijven collega’s Hanneke Chin-A-Fo en Michel Kerres vandaag. Zoals: is het acceptabel om op medische gronden onderscheid te maken tussen mensen? Want dat lijkt onafwendbaar. En: mag een werkgever vragen om een vaccinatiebewijs? Of deze: is het eerlijk om jongeren, achteraan in de vaccinatierij, rechten te onthouden die wel gegund worden aan gevaccineerden? 

• We aten natuurlijk weinig biefstuk en hamburgers in restaurants, maar in 2020 werd weer meer vlees verkocht in de winkels (via NRC)
• Ook met een handelsdeal gaat het gekissebis gewoon door: de spanning tussen het Verenigd Koninkrijk en Brussel loopt op, over hoe de regels worden toegepast in Noord-Ierland (via FT)
• Elektriciteits-boom: Nederland produceerde in 2020 meer elektriciteit dan ooit tevoren
• Het zou een de grootste New Yorkse huizendeals van vorig jaar zijn: het huis van de overleden Jeffrey Epstein wordt waarschijnlijk verkocht voor 50 miljoen dollar (via WSJ)
• EU-commissaris Paolo Gentiloni waarschuwt tegen zuinigheid: ‘Liever te laat dan te vroeg stoppen met steunmaatregelen’ (via NRC)

Bedankt voor het lezen. Tot morgen!