Op sommige dagen schrijf ik over droevige dingen met kinderen. In muffe speellokalen die ruiken naar kleuterzweet pennen ze schriftjes vol over dode hamsters, kapotte skateboards, schreeuwende moeders, overleden vaders. Sommigen willen hun gedichten, raps of dagboekfragmenten best delen. Anderen maken er liever een dans over. Weer anderen zeggen dat ze zijn vergeten of ze ooit weleens verdrietig waren.
Meestal rollen ze in het begin van de workshop baldadig over de grond of giechelen ze onophoudelijk. Maar bij een van de laatste scholen was er geen sprake van ongemakkelijkheid, ze hadden zelfs zin om over droevige dingen te schrijven.
Met de eerste woorden op papier kwamen ook de eerste tranen. De kinderen vertelden hartverscheurende verhalen over zieke broertjes, gescheiden ouders, geen cadeautjes voor je verjaardag. Toen we ze vroegen om terug op de gymbankjes te komen zitten zaten er vijftien snikkende kinderen met dikke tranen op hun wangen. Geen zalvend woord of groepsknuffel kon ze troosten en ik dacht: shit. Wat hebben we in hemelsnaam aangericht?
Onderweg naar huis plukte ik aan een troostchocoladekoekje. Ik baalde ervan dat het niet gelukt was om binnen een uur een lichtpuntje in hun tranendal te vinden. Misschien had ik ze toch over mijn elfjarige-zelf moeten vertellen. Want vroeger wist ik heel goed hoe ik anderen moest troosten (tekeningen, paardenbloemen, aaitjes over ruggen). Zelf huilen vond ik veel moeilijker. Daarom sprak ik soms met mijn overleden oma als ik in bed lag. Met haar fantasiearmen om me heengeslagen durfde ik een beetje verdriet toe te laten (zonder te snikken).
Ik had die kinderen willen vertellen dat ik vroeger best bij hen in de klas had willen zitten. Dat ik het dan misschien ook zou hebben gedurfd: huilen tot het snot van je bovenlip drupt.
Liefs
Annelies van Wijk
redacteur
|
|
| Hard//talk: Docent een mooi vak? Ja, maar onder lelijke omstandigheden |
|
| Politici en beleidsmakers die het vreemd vinden dat zo weinig mensen 'het mooie vak' van docent willen uitoefenen, doen ondertussen niet bepaald hun best om dat vak daadwerkelijk mooi te máken, zegt oud-docent Eva van den Boogaard. 'Ik zou dat 'mooie vak' graag weer uitoefenen onder minder lelijke omstandigheden.' |
|
Pardon meneer, waar is de dichtstbijzijnde huilkamer? |
|
| Hernieuwd vaderlijk gezag zou uitkomst bieden aan een wereld die overspoeld wordt door de tranen van wenende vaders. Rijk Kistemaker treurt om dat dorre, traanloze idee. |
|
| Imre van Son kijkt als dertiger terug naar de vreugde en energie die hij als kind had om dingen te maken. Hoe krijgt hij die terug? Een tip om gewoon weer eens een keer iets slechts te maken. |
|
| Ga met korting naar ons jubileumfeest! |
|
Op 21 maart viert Hard//hoofd haar tienjarige bestaan in de voormalige munitiefabriek (nu kunsthal) Het HEM in Zaandam. Én we luiden de toekomst in met iedereen die Hard//hoofd mogelijk maakt of een warm hart toedraagt.
Als kunstverzamelaar krijg je €10 korting op de aanschaf van je kaartje. En dat niet alleen: je ontvangt 1x of 2x per jaar (afhankelijk van je bijdrage) een door ons geselecteerd kunstwerk thuis gestuurd. Het volgende kunstwerk wordt onthuld op het feest in Het HEM. |
|
| Hard//hoofd had nooit tien jaar kunnen worden zonder de kunstverzamelaars die zich bij ons hebben aangesloten. Daarom, aan iedereen die ons steunt: dank. Dank dat we dankzij jullie bijdrage het tienerschap hebben kunnen betreden. |
|
| Alles vijf sterren: Waarom zijn we nog wakker? |
|
| Deze week worden we blij van Ryanne van Dorst, noedelsoep met steranijs het laatste redmiddel: een detectivemarathon. |
|
| Hard//talk: Je bent woke - fijn, maar maak er geen wedstrijd van |
|
| Dat ze niet op de hoogte was van inclusieve pronouns kwam Vivan Mac Gillavry op afkeurende reacties te staan. Behalve door een van de aanwezigen, die haar gebrek aan 'wokeness' geduldig opvulde. |
|
| Steun Hard//hoofd en verzamel kunst |
|
Hard//hoofd gelooft dat jonge makers iets te zeggen hebben en het verdienen om gehoord te worden. We staan onvoorwaardelijk voor inhoud, radicale kwetsbaarheid en experiment en we vechten voor de vrijheid om te maken wat wij willen. Dat kost geld.
Met jouw hulp kan Hard//hoofd bestaan. |
|
|
|
