Lieve lezer, Het is eind januari en ik kan eindelijk weer vooruitkijken. De periode genaamd ‘vlak na Oud en Nieuw’ duurde bijzonder lang dit jaar: ik had moeite met terugkomen in het ritme van opstaan op een normale tijd en met het afschudden van de complete lethargie van het begin van de maand. Tussen alle goede voornemens, Dry January’s, en halfjaarplanningen door, heb ik mijn draai inmiddels gevonden. Dat komt vooral doordat ik net (weer) naar Calais ben geweest om daar in een keuken voor vluchtelingen te werken. Mensen reageren hier verbaasd op omdat het grote kamp, ‘De Jungle’ ruim drie jaar geleden werd ontruimd. Maar er zitten nog altijd 2000 tot 3000 mensen. Waar de Franse en Engelse overheid hun handen van deze mensen hebben afgetrokken, zijn er in Calais enkele organisaties die zich wel inzetten voor de groep vluchtelingen die probeert om naar Engeland te komen. Sommigen geven informatie en denken mee over de opties die iemand heeft. Anderen delen kleding en tenten uit, en dan is er nog ‘mijn’ groep, Refugee Community Kitchen: iedere avond rijdt zij met een wit busje naar de kampen in Calais en Duinkerke om rijst, curry, en salade te brengen. Op het kamp was er een jongen met een allergie voor kaneel. In de rij kwam hij erachter dat hij alleen salade kon eten die dag, en hij reageerde gelaten, met weinig emotie. De volgende dag kwam hij terug. Het regende en waaide, de sfeer was gespannen, want mensen moesten lang wachten en waren bang dat er niet genoeg te eten zou zijn. Maar hij grijnsde naar me en zwaaide: ‘I can even drink the tea today!’ Tevreden nam hij twee kopjes en ging terug naar zijn tent. Als hij die had. Nu ik terug ben, denk ik constant aan hem. En aan de situatie. En aan de wereld. Tijd om van onze reet te komen en na te denken over hoe we haar beter gaan maken. Liefs, Jozien Chef audio |
|
Nieuws in beeld: Kikker-K'NEX |
|
Amerikaanse wetenschappers zijn erin geslaagd kleine robotjes te maken met levende cellen uit kikkerembryo's. Aida de Jong bracht het nieuws voor Hard//hoofd in beeld. |
|
Essay: Spiegeltje, spiegeltje aan de wand |
|
Uiterlijk schoon is zowel een vloek als een zegen voor Jihane Chaara. Ze merkt dat het al te vaak het zicht ontneemt op alles wat er onder de oppervlakte aanwezig is. Ze zoekt haar heil in de filosofie van 'body neutrality'.
Illustratie door Bram Dirven. |
|
Anne Staal gaat in gesprek met haar miereneter, want er moet haar iets van het hart. |
|
Dank aan alle kunstverzamelaars! |
|
Hard//hoofd kan blijven bestaan dankzij alle donateurs die traditiegetrouw hun steentje bijdragen om ons platform in de lucht te houden. Wil jij ook een traditie opbouwen met Hard//hoofd? Steun ons dan door kunst te verzamelen. |
|
Hard//hoofd had nooit tien jaar kunnen worden zonder de kunstverzamelaars die Hard//hoofd steunen. Daarom, aan iedereen die ons steunt: dank. Dank dat we dankzij jullie bijdrage het tienerschap hebben kunnen betreden. |
|
Hard//talk: Zondeval 2.0 Hoe (niet) te leven in de klimaathel |
|
Waar de een zijn kop in het zand steekt, neemt de ander juist het drastische besluit om zich niet meer voort te planten. Terwijl de aarde warmer wordt dan goed voor ons is, ziet Iris Blaak dat mensen naar uitersten grijpen om hiermee om te gaan. |
|
Helaas, de Trotse week is voorbij! Maar ook deze keer hebben de redacteuren van Hard//hoofd natuurlijk weer een heerlijke mixtape voor je in elkaar gedraaid. Gooi het volume van je speakers maar open, trek je gordijnen open en je kleren uit, want er mag gedanst worden en de hele wereld mag het zien! |
|
Steun Hard//hoofd en verzamel kunst |
|
Hard//hoofd gelooft dat jonge makers iets te zeggen hebben en het verdienen om gehoord te worden. We staan onvoorwaardelijk voor inhoud, radicale kwetsbaarheid en experiment en we vechten voor de vrijheid om te maken wat wij willen. Dat kost geld. Met jouw hulp kan Hard//hoofd bestaan. |
|
|
|