| Lieve lezer,
Behalve hoofdredacteur van het leukste online tijdschrift van ons taalgebied, ben ik een paar dagen per week eindredacteur voor een journalistiek medium. Beide was nooit mijn bedoeling; het ging een beetje vanzelf. Zoals je tijdens een avondje stappen op zoek bent naar het toilet en per abuis de keuken van het café in loopt, en beseft: hemel, wat wordt hier hard gewerkt (en daarna een dienblad in je hand gedrukt krijgt voor tafel 8).
Nou moet je niemand je laten wijsmaken dat de waarde van wat je doet afhangt van hoeveel werk je erin steekt, maar andersom geldt wel: hard werk mag worden erkend. En in de culturele sector (waar ik de journalistiek persoonlijk ook toe reken) wórdt hard gewerkt. Helaas blijft de erkenning vaak achterwege. En misschien is dat ook een beetje onze eigen schuld.
Ik denk dat iedereen die ‘van hun hobby hun beroep heeft gemaakt’ wel de lichte vorm van schaamte herkent voor het feit dat je iets doet wat je leuk vindt. Alsof plezier halen uit je werk iets is waar je je voor zou moeten schamen. Ik denk dan ook dat dat de reden is dat creatieve mensen vaak een beetje neerbuigend doen over hun eigen werk. Schrijvers die weten dat tien- tot honderdduizenden mensen hun teksten lezen, verkondigen op Twitter nonchalant dat ze weer een ‘stukje’ hebben geschreven (vooral columnisten maken zich daar schuldig aan), terwijl hun collega’s weten hoeveel tijd, energie en denkkracht ze in dat ‘stukje’ hebben gestopt.
Lieve maker, je steekt zoveel werk, zoveel energie en zoveel tijd in wat je aan de wereld toevoegt. Daar mag je trotser op zijn. En dan niet een ‘stukje’ trotser – véél trotser.
Marte Hoogenboom
Hoofdredacteur
Dit was de eerste nieuwsbrief na onze Zomerstop. Vanaf vandaag ontvang je weer wekelijks een persoonlijke brief van een van onze redacteuren. Zo mis je niets van al het moois wat op Hard//hoofd verschijnt! | 